کتاب خودت را تباه نکن اثر گری جان بیشاپ

کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس نوشتهٔ گری‌جان بیشاپ و ترجمهٔ مانا اسلامی است و انتشارات میلکان آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس

چه چیزی سد راه تو شده است و نمی‌گذارد بهترین زندگی را داشته باشی؟

در پاسخ به این پرسش بیشتر مردم به چیزهایی مانند اختلال در روابط، کمبودهای مالی، شغل نامناسب و یا شرایط نامطلوب اشاره می‌کنند. اما هیچ‌کدام از این توجیهات چیزی را عوض نمی‌کند.

گری جان بیشاب در طول ده‌ها سال کار با مردم به عنوان مربی رشد فردی دریافته است که تنها مانع یک چیز است؛ خود انسان. اگر از این حرف دلخور شده‌اید یا برایتان مفهوم نیست بهتر است این کتاب را نخوانید؛ چون تاثیری بر شما نخواهد داشت؛ اما اگر به دنبال کتابی هستید که به شما توانایی دهد تمام قابلیت‌های منتظر شکوفاشدن خود را بیابید، بخت یارتان بوده است. بیشاپ معتقد است همهٔ انسان‌ها در طول روز و زندگی روزمره دو نوع مکالمه دارند: مکالمه با دیگران و با خود و جالب اینجا است که بیشتر مکالمات ما در طول روز با خودمان است. «چه درون‌گرا باشید و چه برون‌گرا، چه خلاق باشید و چه اهل عمل، درهرصورت، بیشتر وقتتان را صرف صحبت با خودتان می‌کنید و این کار را در حین ورزش‌کردن، کارکردن، غذاخوردن، خواندن، نوشتن، راه‌رفتن، پیامک‌فرستادن، گریه‌کردن ... انجام می‌دهید.»

بیشاپ با یک راه حل ساده به شما پیشنهاد می‌کند، مکالماتتان را با خودتان تغییر دهید و آن‌ها را در جهت تقویت توانایی‌هایتان به کار بگیرید؛ زیرا مطالعات و بررسی‌ها نشان می‌دهند که مثبت‌گویی با خود، به‌صورت چشمگیری خلق‌وخو و حالمان را بهتر می‌کند، اعتمادبه‌نفس و خلاقیتمان را افزایش می‌دهد و علاوه بر این‌ها، نتایج مثبت فراوان دیگری نیز به دنبال دارد. درواقع این کتاب یادمان می‌دهد چگونه از زبان استفاده کنیم تا زندگی‌مان بهتر شود.

کتاب «خودت را تباه نکن» راهنمایی است برای کنارکشیده‌ها و شکست‌خورده‌ها. مانیفستی است برای تغییرات واقعی در زندگی و از بند رها کردن عظمت نهفته در روحتان. این کتاب صمیمانه و با شیوه‌ای واقعی برایتان قلاب می‌گیرد تا بتوانید به مراحل بالاتری از استعدادهای واقعی‌تان صعود کنید.

خواندن کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب راهنمایی برای رسیدن به زندگی بدون خیال و با آرامش است و به کسانی که می‌خواهند به مسیر صحیح زندگی‌شان برگردند پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس

«عدم تمایل راهی دیگر برای خروج از چرخ‌وفلک همستر است. چون گاهی اوقات صرف‌نظر از اینکه چه‌چیزی از خود می‌پرسید یا چند دفعه جمله‌ای را با خود تکرار می‌کنید، باز هم نمی‌توانید تمایل کافی به تغییر پیدا کنید. شاید شما هم از آن دسته از افرادی هستید که همه‌چیز را خوب و با انگیزه شروع می‌کنند، اما هیچ‌وقت به پایان نمی‌رسانند. شاید در نهایت، با این واقعیت تلخ روبه‌رو شوید که در تمام این مدت مایل بوده‌اید در وضعیت ایستای خود بمانید و تمایلی نداشته‌اید که زندگی‌تان را از پایه تغییر دهید و این بار را برای همیشه از دوشتان بردارید. شاید متوجه شوید که در اصل با این‌طور زندگی کردن مشکلی ندارید. بیایید با هم روراست باشیم؛ حتماً همین‌طور است، وگرنه تا الان در زندگی‌تان تغییری ایجاد کرده بودید! قاعدتاً شما برای وضعیت کنونی زندگی‌تان تحمل کافی دارید.

واقعیت این است که این موضوع مشکلی ندارد. صادق بودن با خودتان و اقرار به اینکه تصمیم گرفته‌اید به همین صورت ادامه دهید ممکن است به اندازهٔ تصمیم برای تغییر، قدرتمند و تأثیرگذار باشد. چرا؟ چون اغلب پی بردن به اینکه شما خودتان، با میل و رغبت، باعث ناکامی و ناراحتی خود شده‌اید بهترین انگیزه برای آغاز تغییری واقعی و ماندگار است. برای این کار نباید خودتان را سرزنش کنید یا تقصیر را گردن یک انحراف کوچک درونی یا «ایراد» شخصیتی بیندازید. حدس بزنید وقتی متوجه شوید که خودتان با شناخت کافی و به صورت قاعده‌مند باعث وضعیت کنونی خود شده‌اید چه اتفاقی می‌افتد؟ بله، درست است. در آن لحظه شما می‌توانید با شناخت کافی و به صورت قاعده‌مند خود را از آن وضعیت خارج کنید! این موضوع همچنین پایه و اساس مفهوم «پذیرش» است؛ یعنی بتوانید گذشته را بپذیرید و خودتان را برای رسیدن به آینده‌ای فوق‌العاده به چالش بکشید.

اپیکتِت می‌گوید: «خردمند کسی است که غم چیزهای نداشته را نمی‌خورد، بلکه برای داشته‌هایش شادی می‌کند.»

شما با اعترافتان به عدم تمایل برای تغییر می‌توانید خود و زندگی‌تان را ارزیابی کنید و با ایجاد باریکه‌ای از امید گام‌های آغازین را بردارید. رمز موفقیت این است که کارتان را، یا هر مشکل دیگری را که دارید، از حوادث تلخ گذشته جدا کنید. این کار نیرو و انگیزهٔ بیشتری برای مقابله با مشکلات به شما می‌دهد و می‌توانید از طغیان عاطفی خود بگذرید و مستقیم به دل مشکلتان بروید.»