کتاب رویای ایتالیایی اثر ولادیمیر لورچنکوف

سرافیم غمزدۀ گرفتار فکر موهای استلا بود. زندگی را بابت این حقیقت سرزنش می‌کرد که اوضاع آن‌طور که باید نشد. هرچه باشد، سرافیم از کلاس اول عاشق کتابدار بود، از لحظه‌ای که مسحور پیشانی کمی نمناک او، درست روی یک جامدادی نشست. سال‌ها گذشت، آن‌ها بزرگ شدند، اما میزهای مدرسه همان‌طور ماندند. استلا هرگز بروز نداد که از او خوشش می‌آید. سرافیم بااندوه فکر کرد: «شاید به این دلیل یه عشق دوم توی زندگی‌م پیدا کردم؛ ایتالیا.»

اما فراموش کردن استلا دشوار بود. او معشوق استلا، سرپرست ایالت، را به یاد آورد که رابطه‌اش با استلا در شهر بر سر زبان‌ها بود؛ انگار دست نامرئی جبرئیل، دنده‌هایش را خرد می‌کرد. اما به‌تدریج و با بی‌میلی سرنوشتش را پذیرفت.