کتاب کودکی را می زنند اثر زیگموند فروید

کتاب کودکی را می‌زنند مجموعه‌ای از مقالات فروید است. این کتاب در سال 1397 برای نخستین بار توسط مهدی حبیب زاده به فارسی ترجمه شد و نشر نی آن را منتشر کرد: «نوشته‌های بالینی فروید که در اینجا گزیده‌ای از آن‌ها گردآمده، تأملاتی هستند که به شکلی از رابطه‌ی سوژه با خود، مجال بیان می‌دهند. در این بیان شدن، آنالیز در مقام رابطه و کردار، مبنای صورت‌بندی برخی مفاهیم قرارگرفته که اهمیت انتقادی‌شان بعدها به‌واسطه‌ی «بازگشت به فروید» برجسته‌تر می‌شود. این نوشته‌ها از نسبتی میان درمان بالینی و تأمل در نفس حکایت دارند که درنتیجه‌ی آن، مسائل روانی به‌منزله‌ی مسائلی برخاسته از شکاف‌های زندگی مدرن ظاهر می‌شوند. روان‌کاوی از طریق این نوع مسئله‌سازی، گفتار روان‌شناسی را از ظرفیتی انتقادی برخوردار می‌کند؛ ظرفیتی معطوف به رهایی زندگی که حضور بالقوه‌اش در نوشته‌های بالینی فروید حس می‌شود. در این نوشته‌ها، این سویه‌ی انتقادی به‌ویژه از خلال تأمل بر آن پیچ‌وخم‌ها و تناقض‌هایی رخ می‌نماید که ردشان بر زندگی عاشقانه حک‌شده است. عشق به‌منزله‌ی عرصه‌ای که تضادهای تجربه‌ی مدرنیته را در خود نهفته دارد، به ظهور مفاهیمی راه می‌دهد که مدخل‌هایی اساسی برای ورود به مفهوم مدرنیته‌اند و تأمل بر آن می‌تواند در فراهم آوردن چارچوبی برای نقد وضعیت سهیم باشد.»

مروری بر فصل‌های کتاب کودکی را می‌زنند (گزیده‌ای از مقالات بالینی روان‌کاوی فروید)

کتاب کودکی را می‌زند از یازده فصل تشکیل‌شده است.

فصل اول: مقدمه‌ی جیمز استراچی بر «غرایز و فراز و نشیب آن‌ها»

فصل دوم: غرایز و فراز و نشیب‌ آن

فصل سوم: صورت‌بندی دو اصل حاکم بر عملکرد ذهن

فصل چهارم: انحلال عقده‌ی ادیپ

فصل پنجم: برخی مکانیسم‌های نوروتیک در حسادت، پارانویا و همجنسخواهی

فصل ششم: گونه‌های خاص از انتخاب ابژه در مردان

فصل هفتم: در باب گرایش فراگیر به تحقیر در عرصه عشق

فصل هشتم: فتیشیسم

فصل نهم: کودکی را می‌زنند

فصل دهم: مسئله‌ی اقتصادی مازوخیسم

فصل یازدهم: نفی ‌‌

جالب است بدانیم افرادی که برای درمان هیستری یا نوروز وسواس به روان‌کاوی روی می‌آورند، به‌وفور به درگیری با فانتزی «کودکی را می‌زنند» و لذت بردن از آن اذعان دارند. به‌احتمال‌زیاد، هميشه می‌توان نمونه‌های فراوان‌تری از آن را در بین افراد دیگر هم مشاهده کرد که تاکنون ضرورتی برای مراجعه به روان‌کاوی به دلیل یک بیماری آشکار احساس نکرده‌اند.

احساسات لذت آمیزی به فانتزی «کودکی را می‌زنند» پیوند خورده است و بیمار در موقعیت‌های بی‌شماری درگذشته، آن را برای خود بازتولید کرده و شاید هنوز هم‌چنین می‌کند. تقریباً همواره در اوج این موقعیت تخیلی، ارضایی در نواحی ژنیتال صورت می‌گیرد. در ابتدا این امر به‌صورت اختیاری روی می‌دهد. اما بعدها علی‌رغم تلاش‌های بیمار برای از بین بردن آن، همچنان اتفاق می‌افتد که در این حالت مشخصه‌های یک وسواس را به خود می‌گیرد.‌

دیگر آثار زیگموند فروید

کتاب توتم و تابو

کتاب روش تعبیر رویا