کتاب چرنوبیل اثر اندرو لدربارو

زمانی که برای نخستین بار شروع به خواندن کتاب‌هایی درباره چرنوبیل کردم، فهم آن‌ها را بسیار دشوار یافتم. نخستین کتاب، چرنوبیل نت‌بوک نوشته گریگوری مِدودِف، بازرس نیروگاه‌های هسته‌ای شوروی، ضمن آن‌که کتابی عالی محسوب می‌شد، خواندنش منوط به داشتن معلومات پیشینی قابل توجهی درباره سیستم‌های هسته‌ای بود، و ترجمه [انگلیسی] ناپخته‌ای داشت. به‌مرور، و با خواندن کتاب‌های بیشتر، با این فناوری و اصطلاحات آن آشناتر شدم، اما همچنان نگران این بودم که خواندن این کتاب‌ها کماکان برای خوانندگانی با دانش متوسط بسیار دشوار باشد. فاجعه چرنوبیل یکی از باورنکردنی‌ترین رویدادهای مهم جهانی در صد سال گذشته است. با این همه، کمتر کسی می‌داند که چه روی داد. این سردرگمی بعضاً ناشی از آن بود که همه اطلاعات منتشرشده طی پنج سال پس از حادثه تحریف شدند تا متناسب با یک روایتِ گزیده شوند: این‌که مقصر کارکنان نیروگاه بودند. از آن‌جا اطلاعات قطره‌چکانی، به‌رغم روشن شدن بسیاری از بی‌دقتی‌ها و خطاهای اولیه، به اسطوره و افسانه تبدیل شدند. هر کتاب، روزنامه، فیلم مستند و تارنمای جدیدی روایت تقریباً متفاوتی از داستان ارائه می‌داد و تناقض‌ها حتی امروز هم دیده می‌شود. نه‌فقط این، بلکه من حتی نتوانستم عنوانی واحد بیابم که بر بخش‌هایی از داستان متمرکز باشد که مورد نظر من بودند. بیشتر آن‌ها فقط بخش کوچکی را به خود حادثه اختصاص داده و به جای آن بر پیامدها متمرکز شده‌اند. و آن‌هایی که به جزئیات واقعی رویداد پرداخته‌اند، مانند چرنوبیل نت‌بوک، کاملاً پیامدها را نادیده گرفته‌اند. دیگران درگیر سیاست، محیط‌زیست یا ارقام بی‌پایان شده‌اند. از این رو، پس از جستجوی نوع کتابی که می‌خواستم بخوانم و کشف این‌که چنین چیزی وجود ندارد، تصمیم گرفتم خود دست‌به‌کار شوم.