کتاب موریانه اثر بزرگ علوی

نويسنده با روايت كردن و نفوذ در مراحل آغازين زندگی راوی نمايه ای از نحوه و چگونگی شكل گيری ساختار و نظام حكومتی را ارائه می دهد. نظام با تطميع و سوءاستفاده از ناآگاهی جامعه آن ها را به سمت خود می كشاند و با ارائه وظايفی نه چندان مشخص آن ها را با مسائل سياسی درگير می كند و افراد بعدها با پی بردن به اينكه ناخواسته وارد سيستمی سياسی شده اند چاره ای به غير از ادامه راه نمی بينند. علوی با به تصوير كشيدن چنين ساختاری نظام را از پای بست متزلزل جلوه می دهد. به خصوص اين وضعيت با بحثی كه راوی (كه حالا در گوشه ای از دنيا منزوی شده و خاطرات خود را می نويسد) با «موسی جون» بر سر مسائل سياسی روزی كه جامعه با آن درگير است می كند رنگ بهتری به خود می گيرد. از طرف ديگر علوی گوشه ديگری را از نحوه شكل گيری ساختار نظام با روايت كردن گوشه هايی از فعاليت های دانشجويانی كه در خارج از كشور با سرمايه نظام در حال تحصيل هستند به تصوير می كشد. اصولاً بزرگ علوي در موريانه قصد كرده است تا ساختار و ساختمان از هم پاشيده نظام شاهنشاهی را با دستچين كردن تصاوير، موقعيت ها و لحظه هايی از نحوه عملكرد افراد چه در زندگی خصوصی خود و چه در زندگی سياسی- اجتماعی خود به تصوير بكشد.