کتاب پروانه ای روی شانه اثر بهنام ناصح

در این داستان با نرگس و سیاوش آشنا می‌شویم. هر دو با مشکل کم شنوایی دست و پنجه نرم می‌کنند و همین موضوع، سبب شده تا خودشان را در ارتباط برقرارکردن با دیگران، ناتوان بدانند. هر کدام پیله‌ای دور خود تنیده‌اند و زندگی را برای خودشان سخت کرده‌اند. 

نویسنده از این امکان استفاده کرده است و بینش فلسفی خود را هم در قالب گفتگوها و چت‌های شخصیت‌ها نوشته است. 

این داستان، داستان ساده و جذابی است که از زبان اول شخص روایت می‌شود و چند راوی دارد. هر فردی در بخشی از داستان راوی است و به این ترتیب این امکان به مخاطب داده شده تا یک موضوع را از زوایای دید مختلف ببیند. 

بهنام ناصح درباره ایده نوشتن رمانی با محوریت مشکلات افراد کم شنوا اینطور گفته است: «جرقه اصلی این داستان زمانی به ذهن من خطور کرد که با یک نشریه ویژه کودکان کم شنوا همکاری داشتم و مشکلات آنها و تلاششان برای زندگی عادی را مشاهده می کردم. البته در این رمان سعی نکردم که تنها به این موضوع بپردازم. این رمان با وجود تم اصلی آن، مجموعه‌ای از دغدغه‌های اجتماعی، انسانی و فلسفی را برای مخاطب خود روایت می‌کند.

البته سعی نداشتم این مشکلات را به عنوان محور اصلی رمان پررنگ کنم ضمن آن که در تلاش بودم نگاه انسانی و دنیای درون آدم ها را به صورت عام در این رمان به نمایش بگذارم.»