کتاب سیگار شکلاتی اثر هما پوراصفهانی

مادرش هنوز هم دوستش دارد. خیلی هم دوستش دارد. از رفتارهایش می‌شد این را فهمید. از ظرف‌های شیرموزی که هر روز آماده در یخچال می‌گذاشت تا شهراد بخورد. چون شمیم و آقای شاهد شیرموز را آن هم با آن همه مواد مغذی که به آن اضافه شده بود دوست نداشتند. از بشقاب‌های خورش شهراد که همیشه بیشترین گوشت داخلش قل می‌خورد، از اینکه همیشه ته ران مرغ مال شهراد بود چون مادرش می‌دانست شهراد فقط همین قسمت مرغ را دوست دارد. از اتاقش که هر چند وقت به چند وقت دور از چشم آقای شاهد تمیز و مرتب می‌کرد و شمیم گاهی می‌دید مادرش با چه عشقی لباس‌های شهراد را در آغوش می‌گیرد و بو می‌کند. فقط دلیل قهر مادرش را نمی‌فهمید! یعنی می‌فهمید، ولی درک نمی‌کرد. اگر مامان حرف‌های دیگران را قبول کرده بود چطور می‌توانست هنوز شهراد را دوست داشته باشد؟ اگر هم قبول نکرده بود چطور روزه سکوتش را نمی‌شکست و آشتی نمی‌کرد؟ شمیم غافل بود از مهر مادری! خوب یادش بود روزی را که مادرش با شهراد قهر کرد. روزی که فهمید شهراد چه کار کرده با این که چهار سالش بیشتر نبود ولی این صحنه هیچ وقت از پیش چشمش نرفته بود! شهراد زیر کتک‌های پدرش له و داغان کف خانه افتاده بود، مادرش با اشک به صورت پدرش نگاه می‌کرد که جملات اتهام آمیزی را تف می‌کرد توی صورت شهراد...