کتاب راه باریک آزادی اثر دارون عجم اوغلو و جیمز ای. رابینسون

برای بسیاری از ما که در امنیت و آسایش به سر می‌بریم لاگوس دههٔ ۱۹۹۰ شاید یک استثنا به نظر بیاید. اما این‌طور نیست. در بخش اعظم تاریخ بشر ناامنی و سلطه،‌ واقعیات زندگی بوده‌اند. در بخش اعظم تاریخ، حتی پس از پیدایش کشاورزی و زندگی یکجانشینی درحدود ده هزار سال پیش، انسان‌ها در جوامع «بی‌حکومت» به سر می‌بردند. برخی از این جوامع به معدود گروه‌های شکارچی-خوشه‌چین به‌جا مانده در مناطق دورافتادهٔ آمازون و آفریقا که گاه «جوامع کوچک مقیاس» نیز نامیده می‌شوند شباهت داشتند. اما دیگران بسیار بزرگترند. ازجملهٔ آنها پشتون‌ها هستند، یک گروه قومی حدوداً ۵۰ میلیون نفرهٔ عمدتاً ساکن در مناطق جنوب و شرق افغانستان و شمال غربی پاکستان، که به کشاورزی و گله‌داری اشتغال دارند. شواهد باستان‌شناسی و مردم‌شناسی حکایت از آن می‌کنند که بسیاری از این جوامع گرفتار وضعیتی حتی دلخراش‌تر از حال و روز ساکنان لاگوس در دههٔ ۱۹۹۰ بوده‌اند.