کتاب آداب دیکتاتوری اثر فرانک دیکوتر

در طول قرن بیستم ، صدها میلیون نفر برای دیکتاتورهایشان هورا کشیدند ، حتی آن هنگام که در مسیر بردگی گام می گذاشتند . دیکتاتورها اغلب با تصفیه های خونین و فریب و تقلب و تفرقه اندازی قدرت را تصرف کردند ، اما در بلند مدت کیش شخصیت کارآمدترین شیوه است . دیکتاتورهایی که دوام آوردند معمولا بر دو ابزار قدرت تکیه کردند : کیش شخصیت و وحشت ... هر دیکتاتور باید در دل مردمش ترس بکارد ، اما اگر بتواند آنان را وا دارد که ستایشش کنند احتمالا مدت بیشتری دوام خواهد آورد .این کتاب می خواهد کیش شخصیت را در جای اصلی خودش قرار دهد : در قلب استبداد . در دیکاتوری ها وفاداری به یک فرد مهم ترین چیز بود ، حتی مهمتر از وفاداری به یک دین ... دیکتاتورها به مردمشان دروغ می گفتند ، اما آن ها به خودشان هم دروغ می گفتند ، آنان مدام یا گرفتار تکبر بودند یا پارانویا ، و در نتیجه به تنهایی تصمیماتی می گرفتند که پیامدهای مخربی داشت و جان میلیون ها آدم را گرفت ....