کتاب جامعه شناسی مارکس اثر ژان پی یر دوران

مارکس در شهر تریر از منطقهٔ راین آلمان، از پدری حقوقدان و لیبرال به دنیا آمد؛ پدری که اصالتی یهودی داشت و بعد به مذهب پروتستان گروید. مارکس تحصیلاتش را در رشتهٔ حقوق و فلسفه به انجام رساند. او به عضویت حلقهٔ هگلی‌های چپ درآمد، و پس از آنکه نتوانست کرسی استادی دانشگاه را به دست آورد، سردبیری روزنامهٔ راین را انتخاب کرد؛ روزنامه‌ای که خیلی زود توقیف شد. مارکس پس از آن به پاریس مهاجرت کرد و در آنجا با حلقهٔ کارگران سوسیالیست معاشرت داشت. او کمونیست شد و با رد آرمان وحدت و برادری سوسیالیستی و یا دینی، به انقلاب کارگری به مثابه امر رهایی‌بخش بشریت اندیشید.

 او از فرانسه اخراج شد و در بروکسل اقامت گزید و همان‌جا اتحادیهٔ کمونیست‌ها، یعنی نخستین سازمان بین‌المللی کارگری را پایه‌ریزی کرد.کارل مارکس در سدهٔ بلوغ نظام سرمایه‌داری در بریتانیا و رشد و توسعهٔ آن در فرانسه و آلمان زندگی کرده است؛ سده‌ای که با مبارزه‌های کارگری و انجمن‌هایی مصادف بود که خود مارکس به سازمان‌دهنده و نظریه‌پرداز آن تبدیل شد.

علم جامعه‌شناسی با هدف شرح و توضیح تغییرات سریع اجتماعی که خاص سرمایه‌داری است، ظهور کرد و اگرچه مارکس جامعه‌شناس نبود اما دست‌کم مقدمه‌هایی از نوعی جامعه‌شناسی در آثار او وجود دارد که بر اکثریت بزرگی از نظریه‌پردازان سدهٔ بیستم اثر گذاشت. این کتاب به نظریات او می‌پردازد.