کتاب معنای سفر اثر امیلی تماس

افسانه ای وجود دارد که می گوید فیلسوف ها سفر نمی کنند. این افسانه از دوران سقراط و کانت می آید. سقراط هرگز پایش را از دیوارهای آتن بیرون نگذاشت و کانت هم هرگز بیشتر از دویست کیلومتر از محل تولدش در کونیگزبرگ دور نشد. ضمن اینکه «فلسفه ی سفر» هم شاخه ی تحقیقاتی شناخته شده ای نیست. نه کتابی درباره ی فلسفه ی سفر وجود دارد، نه واحد درسی ای و نه کنفرانسی. به رغم همه ی این موارد، فیلسوف های بسیاری به سفر اهمیت می دهند. و مفهوم «فیلسوف مسافر» مفهومی دیرینه است.
پرسش درباره ی سفر و بررسی تغییراتی که فلسفه در آن ایجاد کرده، می تواند کمک کند به سفرهایمان عمیق تر فکر کنیم. عمیق فکر کردن به چیزها معمولاً ارزشمند است و قدردانی و لذت ما، آن ارزش را افزایش می دهد.
از متن کتاب -
انسان ها در زمان های مختلف از نقطه ای به نقطه ای دیگر جابه جا شده و مسافت های طولانی و کوتاهی را طی کرده اند؛ ولی همه ی این جابه جایی ها سفر نیستند. ما هر روز می رویم سر کار، به فروشگاه ها سری می زنیم، دوستان و خانواده مان را می بینیم و روزهای تعطیل برای تفریح راهی خارج شهر می شویم. هیچ کدام از اینها سفر نیستند. سفر با هدف خاصی انجام میشود و از صنعت گردشگری کشور مقصد حمایت می کند اما ما چگونه می توانیم عمیق تر به سفرهای مان بیاندیشیم؟ چرا سفر می کنیم؟ چرا سفرهای مان با یکدیگر متفاوت اند؟ این پرسش ها باعث شدند امیلی توماس جذب مفهوم فلسفی سفر شود. کتاب فلسفه ی سفر نظریه های فلسفی مختلف مربوط به سفر، تاریخچه ی آن، تجربه های مختلف سفر و سفرنامه ی امیلی توماس را به میان می کشد.
سفر کردن از عصر اکتشاف شروع می شود؛ زمانی که فیلسوف ها برای اولین بار سفر کردن را جدی گرفتند. در این سفر فلسفی با مفهوم دیگری بودن ،مونتنی جان لاک و نظریات او درباره ی آدم خوارها و سفر به طبیعت و بخشی آشنا می شویم در سفرمان همراه با توماس نیمه ی تاریک نقشه ها را کشف می کنیم و متوجه می شویم که چگونه فلسفه ی فضا از گردش در کوهستان ها آغاز شده است و چرا باید در سفر به کلبه های چوبی لباسهای مان را بشوریم. علاوه بر این ها با مفاهیم عمیق تری از جمله اخلاق «سفر به مناطق در حال نابودی» (سفر به یخچال ها و صخره های مرجانی) و تأثیر سفر فضا بر اهمیت وجود انسان در کهکشان راه شیری آشنا می شویم.