کتاب اسمش همین است اثر علیرضا آذر

"اسمش همین است" کتابی است از شاعر محبوب معاصر، "علیرضا آذر" که مجموعه ی اشعار وی را در برگرفته است. "علیرضا آذر" شاعری متولد تهران است که از کودکی به دنیای شعر علاقه مند بود. والدین وی همواره مشوق اصلی او در راه شعر و شاعری بودند و از شاعران موردعلاقه ی شخص وی، می توان به سعدی و حافظ، فروغ فرخزاد، صائب تبریزی، حسین منزوی و قیصر امین پور اشاره کرد. با این حال "علیرضا آذر" همواره عنوان داشته که از الگوی خاصی برای شعر سرودن استفاده نمی کند و تلاش می کند تا اصول شاعری خودش را ارتقا ببخشد. قالب های شعری که وی به آن ها علاقه نشان داده، چهارپاره، مثنوی، غزل و شعرسپید است و وی در ترانه سرایی نیز دستی بر آتش دارد.
غالب اشعاری که در مجموعه ی "اسمش همین است"، به همت نشر نیماژ منتشر شده، مثنوی های بلندبالایی از "علیرضا آذر" است که در آن ها با زبانی کنایی و نیش دار، روزگار را مورد عتاب قرار می دهد. وی در سرودن اشعار کتاب "اسمش همین است"، چندان در زمینه ی وزن و قافیه سخت گیری نکرده و قلم خود را در سرودن اشعار پرمایه رها گذاشته است. این مجموعه، اشعار برجسته ای که پیش تر از "علیرضا آذر" شنیده شده را نیز در بردارد که از معروف ترین آن ها می توان به "بی قافیه، با قافیه" و "تومور دو" اشاره کرد. جو غالب بر اشعار "اسمش همین است"، از شعری به شعر دیگر متفاوت بوده و گاه عارفانه است و گاه عاشقانه؛ حتی از نظر زمانی هم برخی از شعرها با نگاه به گذشته سروده شده اند و برخی خواننده را در زمان حال، نگه می دارند.

برشی از کتاب:

زندگی یک چمدان است که می آوریش
بار و بندیل سبک می کنی و می بریش

خودکشی،مرگ قشنگی که به آن دل بستم
دسته کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم

گاه و بیگاه پُر از پنجره های خطرم
به سَرم می زند این مرتبه حتما بپرم

گاه و بیگاه شقیقه ست و تفنگی که منم
قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم

چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است