کتاب مجموعه کتاب های سعادت اثر رندی گیج

اتفاقی را به‌ یاد می‌آورم که بارها و بارها در هنگام گذراندن دوران گروه‌ درمانی خود شاهد آن بوده‌ام. همواره در گروه ما کسی پیدا می‌شد که مرا کلافه کند. من بر می‌خاستم و مثلاً می‌گفتم: «می‌دانی مشکل تو چیست؟ همیشه خودت هستی که... (بقیه‌ی جمله را خودتان کامل کنید)» و البته آن فرد، حرف مرا انکار می‌کرد.

سپس گروه به کمک من می‌آمدند و او را قانع می‌کردند که حق با من است. پس از آنکه آن فرد، دلایل دیگران را می‌شنید، بالاخره می‌پذیرفت که باید روی موضوعی که من گفته بودم کار کند.

پس از آن همیشه یکی پیدا می‌شد که رو به من کرده و می‌گفت: «رندی خیلی جالب است که تو متوجه مشکل او شدی. چون خود تو هم دقیقاً همین مشکل را داری.»

من هم ناباورانه بلافاصله جبهه می‌گرفتم و جواب می‌دادم که حرفش بی‌معنی است و پایه و اساس درستی ندارد. رو به گروه می‌کردم و از آن‌ها حمایت می‌خواستم. ولی با اولین نگاه به آن‌ها درمی‌یافتم که دچار دردسر شده‌ام...

برای آن‌ها فرصتی پیش آمده بود تا مرا سر جایم بنشانند. هر یک، رفتار مرا نقد می‌کردند. آن‌ها این کار را به دو دلیل انجام می‌دادند:

دلیل اول، آن‌ها از من متنفر بودند. من خود بزرگ‌بین، متعصب و اهل بحث و جدل بودم. من گروه را آزرده بودم، از اینکه مورد بررسی قرار بگیرم بدم می‌آمد و همیشه به‌شدت مشکلات احساسی خود را انکار می‌کردم و این دلیل دوم آن‌ها بود.