کتاب تیمارستان متروک اثر دن پبلاکی

«گری­لاک» نام بیمارستان متروکی­ست که پیش­تر محل نگهداری و درمان کودکان و نوجوانان روانی بوده است؛ اما پس از مرگ مرموز چند بیمار جوان، به مکانی تاریک و ترسناک تبدیل شد و در دل جنگل پوسید. نیل و بری طی سفری ماجراجویانه به تیمارستان گری­لاک، تصمیم گرفته ­اند به یاری روح ربکا بیایند تا راز قتل او و مادرش را برای همگان برملا کنند. تنها راهنمای آن­ها در شروع این مسیر، سرنخ رمزگونه ­ای­ست که ربکا در شعری که در سالنامه ­اش یاددداشت کرده، به آن­ها داده است. راز ربکا –دختر گریان- چیست؟ چه کسی ربکا و مادرش را به قتل رسانده؟ آیا نیل و بری می­توانند در برملا کردن راز قتل، به ربکا یاری برسانند و روح او را آرام کنند؟

چند ثانیه بعد اتفاقی عجیب افتاد. نیل نمی‌دانست چطور، اما همان عمل خیره‌شدن تمرکز کردن او را جای دیگری برد. می‌توانست نسیمی که صورتش را نوازش می‌کرد و سردی پله‌ی سنگی زیرش را احساس کند، اما انگار... جای دیگری بود.

«نور و سایه قاطی می‌شن. دقیق‌تر نگاه کن. توش غرق شو. درست همون جاست. توی اون تصویر محو. ببین. یه صورته.»

پسر راست می‌گفت. وقتی سایه‌ها با انبوه برگ‌های روی تپه قاطی شدند، نیل یک‌دفعه یک جفت چشم دید که پلک می‌زد و دهانی که جوری باز و بسته می‌شد انگار داشت با بادی که لای برگ‌ها می‌پیچید، بی‌صدا آواز می‌خواند.

نیل به نفس‌نفس افتاد و چهره ناپدید شد. رو به پسر چرخید. «اون چیزه واقعی بود؟ مرد سبز؟»

پسر خندید: «دیدیش، نه؟» بعد ساکت شد و دوباره به دوردست زل زد. گفت: «خیلی عجیبه که آدم این‌قدر راحت می‌تونه پیداشون کنه. تو بشین و چند لحظه به هرچی که دلت خواست خیره شو... اونم بالاخره بهت نگاه می‌کنه.»

نیل خوشحال از دیدن کسی که احتمالاً به اندازه‌ی خودش عجیب‌وغریب بود، لبخند زد. او بی‌شک آن صورت را لای درخت‌ها دیده بود. اگر این پسر هم آن را می‌دید، پس هر دو مثل هم بودند. و هیچ‌کدامشان هم دیوانه نبودند.