کتاب نبرد من اثر آدولف هیتلر

نبرد من یک اتوبیوگرافی و مانیفست سیاسی است که آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی (رایش سوم)، زمانی که در زندان لندربرگ بود جلد اول آن را نوشت که درواقع هیتلر جملات را به منشی خود می‌گفت و او می‌نوشتد. اندکی پس از آزادی از زندان بخش دوم کتاب را نوشت که بعدها به کتاب مقدس حکومت نازی تبدیل شد و به هر بهانه‌ای بین مردم پخش می‌شد به‌طوری که تا سال ۱۹۴۳ بیش از ۱۰ میلیون نسخه از این کتاب در آلمان پخش شده بود. از سال ۱۹۴۵ چاپ این کتاب ممنوع شد و درحال حاضر تنها کتابی است که چاپ آن در آلمان ممنوع است.

هیتلر در سال ۱۹۲۴، زمانی که به اتهام خیانت به کشور در زندان لندزبرگ حبس بود، جلد اول کتاب را با کمک منشی خود امیل و سپس رودلف هس به نگارش درآورد. این کتاب با عنوان «تسویه حساب» در سال ۱۹۲۵ به چاپ رسید و کمی بعد، جلد دوم آن با عنوان «جنبش ناسیونال سوسیالیسم» در بهار ۱۹۲۶ به چاپ رسید. عنوان اصلی انتخابی هیتلر، چهار سال و نیم نبرد در برابر دروغ، حماقت و بزدلی بود که ناشر نازی آن مکس آمان، تصمیم گرفت آن را به «نبرد من» کوتاه کند. البته در سال‌های نخست انتشار، موفقیت چندانی نداشت ولی از سال ۱۹۳۳ و به قدرت رسیدن هیتلر و حکومت آلمان نازی، به شدت معروف شد.

آدولف هیتلر در این کتاب تفکرات و برنامه‌هایش برای تبدیل جامعه‌ی آلمان به یک جامعه‌ی نژادپرستانه را توضیح می‌دهد و با مطالعه‌ی این کتاب متوجه می‌شوید که پایه‌های آلمان نازی به چه صورت شکل گرفته است. متن کتاب پر از عبارات و کنایه‌های رایج است که با استدلال‌های بازتولید شده از طیف متنوعی از متون قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم همراه شده است. آدولف هیتلر از نظریات «کارل فون کلاوزویتس» نظریه پرداز نظامی در کتابش استفاده می‌کند، همچنین زبان مبارزه او از تفکر اجتماعی «داروین» در قرن نوزدهم سرچشمه می‌گیرد. او یهودیان را «میکروب‌ها» و «زندانیان بین المللی جامعه» توصیف می‌کند. بنا بر طرز تفکر او، راه‌حل این مشکل نابودی کامل آن‌هاست. هرچند هیتلر در کتابش توضیح نمی‌دهد که این نابودی چگونه قرار است اتفاق بی‌افتد ولی تمایل او به نسل‌کشی مشهود است.