کتاب آشنایی با خواص گیاهان دارویی اثر س.صداقت

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، گیاهان دارویی به گیاهانی گفته می شود که تمام یا بخشی از آن، حاوی مواد موثری باشد که به دور از طی کردن مراحل ساخت صنعتی، بتواند تاثیرات درمانی مفیدی برای بدن داشته باشد و با تنظیم فعالیت دستگاه های مختلف بدن به درمان بیماری ها کمک کند. گیاهان دارویی به اشکال مختلف مانند گیاه تازه، خشک یا پودر شده، دم شده، جوشانده، شربت، روغن های گیاهی و اسانس‌های فرآوری شده مصرف می‌شود. استفاده از گیاهان به عنوان دارو برای پیشگیری و درمان بیماری‌ها از روزگاران قدیم مورد توجه متخصصان طب سنتی قرار داشته و تا ابتدای قرن شانزدهم معتبرترین روش برای درمان بیماری ها به شمار می رفته است. ابوعلی سینا از نخستین دانشمندانی بوده که در کتاب قانون به بیش از ۸۰۰ داروی گیاهی و خواص مهم درمانی آنها اشاره کرده است. قانون ابن سینا همراه با کتاب «الحاوی» که توسط رازی نوشته شده است، منابع ارزشمندی در زمینه طب گیاهی محسوب شده و قرن‌ها به عنوان کتاب مرجع مورد استفاده دانشمندان غربی قرار گرفته است. آغاز قرن شانزدهم، همراه با ایده های تازه در علم پزشکی بود. در نتیجه پیدایش این دیدگاه های جدید، کم کم روش‌های سنتی درمان بیماری ها با گیاهان کنار گذاشته شد و البته بسیار زود استفاده از داروهای تازه مشکلات خاص خود را به همراه آورد.