کتاب تا مرز فضانورد شدن اثر تانیا لی استون

تا مرز فضانوردشدن روایت شکستن مرزهاست. زمانی که آمریکا ناسا را در سال ۱۹۵۸ تشکیل داد، یک قانون نانوشته در آنجا وجود داشت؛ فضانوردان باید مرد و سفیدپوست باشند! تا مرز فضانورد شدن داستان واقعی ۱۳ زنی است که نه تنها سرسخت‌تر تر از مردان بودند بلکه ثابت کردند آن‌قدر شجاعت دارند که حتی حکومت را به چالش بکشند. این زنان آزمایش‌هایی را از سرگذراندند که شبیه آزمایش های فضانوردان عطارد بود اما از سفر آن ها جلوگیری شد. تعصب، حسادت و یادداشت یکی از مردان قدرتمند واشنگتن جلوی سفر آن‌ها را گرفت. آن‌ها درواقع هرگز بخشی از برنامۀ فضایی عطارد نبودند اما در نهایت الهام بخش و الگوی زنان جوان تر شدند و به آن‌ها این قدرت و جسارت را دادند تا بتوانند به آسمان بروند. تا مرز فضانورد شدن داستان پیشگامان واقعی عصر فضانوردی است.

تا مرز فضانوردشدن داستان‌های زندگی افرادی را نشان می‌دهد اما نه به سبک زندگی‌نامه‌های مرسوم. ‌داستانی دربارۀ اینکه چطور چند زن فضانورد شدند، یک اثر تاریخی که زندگی‌نامه هم محسوب می‌شود. تانیا لی استون نویسندۀ کتاب تا مرز فضانورد شدن برای نوشتن یک روایت دربارۀ عطارد تصمیم گرفت تا داستان زندگی ۱۳ زن را روایت کند، زنانی که تا مرز فضانورد شدن به معنای واقعی رفتند. ترکیب روایت تاریخی و زندگی‌نامه کتاب را به یک اثر مهم تبدیل کرده است.

کتاب تا مرز فضانوردشدن ۱۲ فصل دارد. عناوین فصل های کتاب عبارت است از: « سی و هشت سال شمارش معکوس»، « بی معطلی پیشنهاد را پذیرفتم»، « آزمایش بی معنا»، « مامان به ماه می رود!»، «آن قدر خوب که باورش سخت است»، «با ناراحتی به اطلاع می رسانم...»، «بگذارید همین حالا جلوش را بگیریم!»، «مسئول اجرای این برنامه منم، نه جری کاب!»، «مردان به جنگ می روند و مبارزه می کنند و هواپیماها را به پرواز درمی آورند»، «ناسا هرگز قصد نداشت آن زن ها را به فضا بفرستد»،« می خواهیم ببینیم یک زن اتوبوس می راند، نه که روی صندلی عقب بنشیند»، «من شاهد زند ه ای هستم که نشان می دهد رؤیاها به حقیقت می پیوندد».