کتاب داستان مادری که دختر پسرش شد اثر قلی خیاط

این کتاب روایتگر داستانی است که ماجرای آن در برهه های گوناگونی از زمان جریان دارد. داستان از حضور راوی در مکانی آغاز می شود که روزی پدربزرگش به شکلی عجیب و غریب در آن جا مرگ را در آغوش گرفته است؛ مرگ او آن چنان عجیب بوده که به علت شکل نامعقولش ترجیح دادند آن را خودکشی بنامند.

ناگاه راوی به یاد گذشته ی خود می افتد، به روزگاری حدود پانزده سال پیش که جوانی سرزنده و شاداب بوده، با آرمان ها و امیدی قدرتمند که هر سنگی را از سر راه بر می داشته، به روزگار آشنایی اش با جوانی آلمانی که سرزمین راوی را هم چون آرمان شهری می پنداشت که خوشبختی به شکلی رایگان میان مردمانش توزیع می شود؛ پسری با چشمانی به غایت آبی، پوستی گلگون و چهره ای کودکانه که تنها نقطه ی مشترک میان دنیای او و دنیای راوی موسیقی براهمس بود…