کتاب ببری و شوکا اثر اسدالله شعبانی

یه خط مشق می‌نوشتیم، یه بار ساعت رو می‌دیدیم، یادش به‌خیر ثانیه‌ها را می‌شمردیم تا ساعت 5 بشه و مجوز داشته باشیم بالش‌ها را بچینیم وسط هال از این سر تا اون سر، بعدشم همگی دراز می‌کشیدیم جلو تلویزیون سیاه و سفید توشیبا و به این‌ترتیب می‌رفتیم توی دنیای قشنگ کارتون‌ها و عروسک‌ها. کلاه قرمزی و پسر خاله، بستنی‌ها، هادی و هدی، خونه مادربزرگه، زی زی گولو، مدرسه‌ی موش‌ها، السون و ولستون، سنجد، چاق و لاغر و... همه و همه از عروسک‌های محبوب دوران کودکی‌مان بودند. از نظرمان عروسک‌ها زنده بودند، برای همین همیشه پل ارتباطی خوبی بین دنیای ما و بزرگ‌ترها به‌حساب می‌اومدند؛ حرف‌های اون‌ها رو راحت‌تر از حرف‌های پدر و مادرهامان قبول می‌کردیم و این دلیل خوبی بود که تا می‌تونستند مطالب آموزشی و اخلاقی رو از زبان عروسک‌ها و با بازی به ما یاد می‌دادند و البته که موثر هم بود.

بر و بچه‌های نشر گاج هم که بچه‌های دیروزند این مطالب رو خوب می‌دونند، خوب هر چی باشه خودشون هم یه روزی جلوی همون تلویزیون‌ها دراز می‌کشیدند، می‌دونند که چقدر عروسک‌ها تو دنیای بچه‌ها پررنگ‌اند، برای همین دست به دست هم دادند و یه محصول جالب برای بچه‌های امروز تولید کردند، کتاب‌های عروسکی. کار خلاقانه‌ای بود و البته جالب و دوست داشتنی، هم برای بچه‌ها و هم برای بزرگ‌ترها. این طوری شد که نشر گاج، برای کمک به خلاقیت بچه‌ها و بالا بردن تجربه و مهارت‌هاشون‌، مجموعه‌ای از کتاب‌های عروسکی رو تو قالب داستان‌های آهنگین و مصوّر، برای گروه سنی «الف» و «ب» تولید کردند. اگر بخوایم ویژگی‌های مثبت دیگه این کتاب‌ها رو بهتون بگیم، جلد گالینگور (مقوای سخت) و صفحه‌های مقوایی (مقوای فشرده) اون‌هاست که باعث میشه به این زودی‌ها خراب یا پاره نشوند.

کتاب «ببری و شوکا»، اثری از اسدالله شعبانی ست که داستان زندگی یه ببر کوچولو رو تو قالب داستان و شعر کودکانه بیان می‌کنه. تصویرهای جذاب، به همراه داستان شیرین و ترانه‌ی شاد اون، در کنار یک عروسک زیبا که شخصیت اصلی داستان را تشکیل می‌ده، می‌تونه لحظات قشنگی رو برای مخاطبان اصلی این اثر رقم بزنه. کتاب عروسکی «ببری و شوکا» تو 10 صفحه‌ی مصور و توسط انتشارات بین‌المللی گاج چاپ شده است.

"یکی بود، یکی نبود. در جنگلی با درخت‌های خیلی بلند، ببر کوچولویی زندگی می‌کرد که اسمش «ببری» بود. یک روز ببری کوچولو و مامان ببری داشتند در جنگل می‌گشتند  که یکهو بچه‌آهویی را دیدند. دوتایی دویدند دنبالش. آهو خیلی تند می‌دوید. ببری که از مامانش جا مانده بود، گوشه‌ای نشست تا خستگی درکند. ناگهان بچه آهوی کوچولویی را دید که خودش را پشت درختی قایم کرده بود و داشت او را نگاه می‌کرد. اسم بچه آهو «شوکا» بود."