کتاب در این قایق لعنتی دیگر جا نیست اثر ماتئی ویسنیک

این نمایشنامه دراماتیک درباره پناهندگانی از کشورهای پاکستان، افغانستان، سومالی، الجزایر، اریتره، عراق، لیبی، مغرب، هائیتی و بسیاری از کشورهای دیگر است که آینده‌ای برای خود متصور نیستند. در حقیقت میلیون‌ها نفر که مهاجر نامیده می‌شوند فقط این دغدغه را دارند که به اروپا برسند. در حالی که در چند سال اخیر اروپا نیز به وحشت افتاده است. مرزها کم کم بسته شدند و همه جا سیم خاردار کشیده شده است. گویا اروپا تسلیم این وسوسه شده که از ارزش‌های خود کوتاه بیاید.

نمایشنامه «در این قایق لعنتی دیگر جا نیست» یک تراژدی انسانی است و این هدف مهم را دنبال می‌کند که دیوارهای بی‌تفاوتی را از بین ببرد.  

این اثر از ۲۵ صحنه تشکیل شده و البته دارای صحنه‌های مکمل نیز هست. در بخشی از صحنه ۱۴ آمده است:

قاچاقچی کودک ۱ و قاچاقچی کودک ۲.

«قاچاقچی کودک ۱: این که شما این‌جایین و دارین به حرفای ما گوش می‌دین معنی‌ش اینه که قراره چیزایی بگیم که حتما براتون جالبه.

قاچاقچی کودک ۲: همه ما بچه‌هامونو دوست داریم. از میون تمام چیزایی که به ما داده شده بچه‌ها برامون ارزشمندترینن.

قاچاقچی کودک ۱: و حاضریم هر کاری از دست‌مون برمی‌آد واسه بچه‌هامون انجام بدیم تا اونا، زیرسایه خدا و در صحت و سلامت، یه آینده روشن و یه زندگی طبیعی داشته باشن.

قاچاقچی کودک ۲: ما می‌دوینم که هر کدوم شما حاضرین هر کاری بکنین تا اونا رو به اروپا برسونین، تا بتونن تو اروپا زندگی کنن، تو اروپا مدرسه برن و تو اروپا کار پیدا کنن.

قاچاقچی کودک ۱: اما اصلا لزومی نداره که خودتونم باهاشون برین تا بتونن اون‌جا زندگی کنن».

ماتئی ویسنیک نمایشنامه‌نویس، شاعر و روزنامه‌نگار فرانسوی رومانیایی است. در سال ۱۹۵۶ به دنیا آمده و در رشته تاریخ و فلسفه دانشگاه بخارست تحصیل کرده است. بین سال‌های ۷۷ و ۸۷ هشت نمایشنامه دو سه پرده‌ای، حدود بیست نمایش کوتاه و چند فیلمنامه نوشت. «سه شب با مادوکس»، «داستان خرس‌های پاندا به روایت یک ساکسیفونیست که دوست دختری در فرانکفورت دارد»، «اسب‌های پشت پنجره»، «آخرین گودو»، «تماشاچی محکوم به اعدام» و «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود» عناوین برخی آثار اوست.