کتاب پسری روی سکوها اثر حمیدرضا صدر

پسری روی سکوها در اصل، ابراز عشق یک هوادار به فوتبال است. نویسنده خاطرات عاشقانه‌ی خود را به‌زیبایی نوشته است تا به فوتبال، به دلیل تمام لحظات تلخ و شیرینی که برایش ساخته است، ادای دِینی کرده باشد. دکتر صدر برای توصیف بهتر و توضیح چرایی نوشتن کتاب، در مقدمه مقوله‌ی طرفداری را شرح می‌دهد: «فوتبالی‌ها نمی‌پذیرند اوقات سپری شده روی سکوها تلف کردن زندگی بوده، که احتمالا بوده. احتمالا می‌توانستید وقت‌تان را صرف فعالیت‌های کارسازتری کنید. صرف چیزهایی  که آینده‌تان را سامان دهد ... اما نیش‌ها، نوش‌ها و اطوارهای روشنفکری و دهن‌کجی به فوتبال در گذر ایام بی‌اهمیت شدند. بی اهمیت و ظرفیت فوتبال بزرگتر، بیشتر، جذاب‌تر و غیرمنتظره‌تر... مهم این است که بازیکنی مثل حسن روشن از راه خواهد رسید و دروازه‌ی تسخیرناپذیر توماژوفسکی را تسخیر خواهد کرد.... مهم این است که میلیون‌ها نفر با به صدا درآمدن سوت پایان بازی ایران و استرالیا در سراسر کشور، در هر شهر و قصبه و محله‌ای، از خانه‌ها بیرون می‌ریزند و به پای‌کوبی می‌پردازند.»