کتاب در ستایش مرگ اثر ژوزه ساراماگو

<<و بعد انگار که زمان ایستاده باشد, هیچ اتفاقی نیفتاد.وضع ملکه ی مادر نه بهتر شد, نه رو به وخامت گذاشت؛ ملکه مادر بین مرگ و زندگی معلق مانده بود و تن نحیفش درست لبه ی مرگ و زندگی تکان تکان می خورد و هر لحظه ممکن بود

به ان سمت دیگر برود,لیکن با طنابی باریک به این سمت محکم شده بود, طنابی که از روی هوسی نامعلوم , مرگ نگهش داشته بود , چرا که جز مرگ چه کس دیگری می توانست طناب را نگه دارد. ان روز هم گذشت و ان روز,چناان که اول قصه هم گفتیم , هیچکس نمرد>>